De wijzigingen van het Warmtebesluit en de Warmteregeling werken de herziene Warmtewet verder uit. Het doel is aanpassing van de reikwijdte van de warmteregelgeving om deze ook beter te laten aansluiten bij de energietransitie. Collectieve warmtelevering heeft veel potentie als vervanging van aardgas voor warmtegebruik. Het kabinet voorziet daarom een groei in het aantal warmtenetten. Uit de evaluatie van de Warmtewet, de inbreng van stakeholders, deskundigen en een drietal adviesrapportages, is echter gebleken dat afnemers deze vorm van collectieve warmtelevering nog als onvoldoende betrouwbaar, veilig en betaalbaar ervaren. Het oplossen van bestaande knelpunten is van belang voor het draagvlak onder consumenten en de bereidheid van professionele partijen nieuwe initiatieven te nemen en investeringen te doen.

Veel van de geconsulteerde wijzigingen zijn technisch van aard en op detailniveau. Hierna geven wij een selectie weer van de meest in het oog springende onderwerpen.

Tariefregulering

Op dit moment berekent de Autoriteit Consument en Markt (ACM) de maximumprijs die leveranciers aan verbruikers in rekening mogen brengen, door te kijken naar de gemiddelde vaste tarieven van de drie grootste gasleveranciers. In plaats daarvan is het idee dat voortaan wordt gekeken naar het gewogen gemiddelde van de vaste tarieven van de tien grootste Nederlandse gasleveranciers (gewijzigd artikel 3 en 4 Warmtebesluit). De veronderstelling is dat dit een beter beeld geeft van de gemiddelde gasprijs en deze doorgaans ook lager zal doen uitvallen. Omdat de verwachting is dat in de toekomst de verbrandingswaarde van aardgas zal wijzigen, wordt in het Warmtebesluit (artikel 4 derde lid) de vaststelling van de bovenwaarde van de verbrandingswaarde van gas gedelegeerd naar de Warmteregeling. Dit maakt dat deze parameter in de toekomst eenvoudiger te wijzigen is door de Minister van Economische Zaken.

Warmte kan door leveranciers op verschillende temperaturen geleverd worden, waardoor de verbruiker deze ofwel direct voor ruimteverwarming en verwarming van tapwater kan gebruiken, ofwel voor eigen rekening dient op te waarderen tot warmte die hiervoor geschikt is. Om recht te doen aan de extra kosten die een verbruiker in het laatstgenoemde geval zelf moet maken, wordt met een wijziging van het Warmtebesluit (nieuw artikel 1a en gewijzigd artikel 3 en 4) aan de ACM de mogelijkheid geboden voor verschillende categorieën aflevertemperaturen de maximumprijs die door leveranciers in rekening mag worden gebracht, verschillend vast te stellen. De methoden van vaststelling zijn in het nieuwe Warmtebesluit en de nieuwe Warmteregeling uitgewerkt. 

De Warmtewet wordt zo gewijzigd, dat niet langer slechts de aansluitbijdrage voor nieuwe aansluitingen op bestaande warmtenetten wordt gereguleerd, maar ook die voor aansluitingen op nieuwe warmtenetten. Om die reden wordt nu een aangepast artikel 5 van het Warmtebesluit voorgesteld, waarin categorieën aansluitingen worden vastgesteld waarvoor de ACM verschillende maximale eenmalige aansluitbijdragen mag vaststellen. Ten aanzien van de afsluiting van een aansluiting van een verbruiker op een warmtenet wordt met artikel 5a van het Warmtebesluit een nieuw element in de tariefregulering toegevoegd. In gevallen waarbij een verbruiker slechts tijdelijk afziet van de levering van warmte zullen de werkzaamheden voor de leverancier beperkter van aard zijn dan bij het geheel verwijderen van de aansluiting. Daarom zal voor dit tijdelijk afsluiten een lager tarief gaan gelden dan voor het definitief afsluiten van een aansluiting.

Met de wijziging van de Warmtewet is voor de ACM de mogelijkheid geïntroduceerd verschillende maximumtarieven voor het in gebruik nemen van afleversets te hanteren. Het nieuwe Warmtebesluit stelt voor verschillende categorieën en aanvullende functionaliteiten van afleversets regels hoe de ACM tot deze tariefvaststelling dient te komen (artikel 5b).

Regulering van koude

De levering van koude valt niet onder de huidige Warmtewet. Echter, een gewijzigd artikel 4a van het Warmtebesluit zal voorzien in een afwijkende tariefreguleringssystematiek voor systemen waarbij levering van koude noodzakelijk is om het systeem voor warmtelevering goed te laten functioneren. Naast de mogelijkheid dergelijke duurzame systemen als mede dienend voor de levering van warmte aan te wijzen, is tevens voorzien in een aparte methode voor het vaststellen van een maximumprijs: de kosten van koude mogen voor de verbruiker niet meer bedragen dan een door de ACM vast te stellen percentage van de kosten die maximaal in rekening gebracht mogen worden voor de levering van warmte met deze systemen. Op die manier wordt voorkomen dat aan gebonden verbruikers van warmte koude systemen - m.a.w. gebruikers die niet (eenvoudig) kunnen overstappen op een andere warmtebron - excessieve bedragen in rekening worden gebracht. Na de inwerkingtreding van deze wijziging kan een leverancier er bij nieuwe projecten voor kiezen verbruikers de keuze te geven wel of niet gebruik te maken van koude. Nu zij daardoor geen gebonden gebruiker meer zijn, geldt bij de keuze voor koude dan ook geen maximumprijs. Voor bestaande projecten geldt dat de looptijd van de niet-gereguleerde periode beperkt wordt tot 15 jaar, die aanvangt op het moment dat het project in gebruik is genomen.   

Eisen aan levering warmte voor afwijkende maximumprijs

Het nieuwe Warmtebesluit regelt dat voor gevallen waarin leveranciers tarieven hanteren die afwijken van het wettelijke maximumtarief voor de levering van warmte, een dergelijk aanbod moet worden gebaseerd op de persoonlijke situatie van de verbruiker (artikel 5c eerste lid). Dit is in de nieuwe Warmteregeling gespecificeerd als het meest recent beschikbare gebruik van de verbruiker (artikel 3d eerste lid). Verder dient de leverancier de verbruiker schriftelijk en in heldere bewoordingen te wijzen op het ontbreken van de bescherming van de maximumprijsbepaling (artikel 5c tweede lid), het feit dat een overeenkomst voor bepaalde tijd na afloop van de looptijd automatisch wordt omgezet naar een overeenkomst waarvoor ten hoogste de maximumprijs geldt (artikel 5c vierde lid) en dient hij ieder aanbod te voorzien van transparante informatie over tarieven en voorwaarden. Daarbij gaat het in elk geval om informatie over de looptijd van de aangeboden overeenkomst, wat in het kader van de overeenkomst wordt geleverd en de prijs die daarvoor in rekening wordt gebracht, het opzeggen van de overeenkomst en het aflopen van de overeenkomst (artikel 5c eerste en derde lid). Deze onderdelen worden in de Warmteregeling nader gespecificeerd (artikel 3a).

Informatie in boekhouding vergunninghouders

Het nieuwe Warmtebesluit (artikel 6 tweede lid) verruimt de boekhoudkundige informatieverplichtingen voor vergunninghouders. Zij dienen straks ook te rapporteren over de kosten die bij de verbruikers in rekening worden gebracht en door henzelf worden gemaakt voor onder meer warmtekostenverdelers, kostenverdeelsystematieken en het tijdelijk en definitief afsluiten van verbruikers. De ACM heeft deze informatie nodig om maximale tarieven vast te stellen, en dit betekent dat verbruikers die deze gegevens niet goed bijhouden direct bij de ACM in het vizier komen.

Informatie over duurzaamheid in bestuursverslag

Het kabinet wil komen tot een klimaatneutrale energievoorziening. Tegen die achtergrond wenst zij beter inzicht te krijgen in de duurzaamheid van warmtenetten. Daarom duiden het Warmtebesluit en de Warmteregeling hoe invulling dient te worden gegeven aan de verplichting voor de leverancier om in zijn jaarverslag betrouwbare en inzichtelijke informatie op te nemen over de duurzaamheid van de geleverde warmte. Het gewijzigde Warmtebesluit (artikel 7, tweede tot en met vierde lid) stelt dat tenminste een beschrijving van het warmtenet, informatie over de energie-en CO2-prestaties evenals de energiebalans dienen te worden opgenomen. De Warmteregeling vult deze verplichting nader in, in een nieuw artikel 7a, eerste tot en met derde lid.

Storingscompensatie  

Als gevolg van een wijziging van de Warmteregeling (artikel 4, eerste en tweede lid), vindt de financiële compensatie van initieel € 35 voortaan plaats bij een storing (welke term de huidige term onderbreking zal vervangen) vanaf 8 uur in plaats van 4 uur. Voor elke volgende aaneengesloten periode van 4 uur waarin de storing voortduurt, is de leverancier € 20 verschuldigd aan de getroffen verbruikers. Alleen in geval van een zogenoemde extreme situatie, waarbij aan een aantal cumulatieve voorwaarden moet worden voldaan, kan een leverancier of netbeheerder zich beroepen op een uitzondering.

Doel van deze compensatieregeling is voor een prikkel zorgen voor het herstel van de levering van warmte, wat uiteraard slechts effect heeft in situaties waarin de leverancier of netbeheerder de oorzaak van de storing kan beïnvloeden. Ook zijn in de gewijzigde regeling het begin en einde van een storing scherper gedefinieerd. Een storing begint op het moment dat ofwel een verbruiker van warmte de storing meldt bij zijn leverancier of netbeheerder ofwel een leverancier of netbeheerder vaststelt dat er sprake is van een storing in een warmtenet. Een storing is beëindigd op het tijdstip dat deze is hersteld voor alle door de storing getroffen verbruikers.

Impact

De herziening van de Warmtewet vindt zijn daadwerkelijke en concrete invulling in deze wijzigingen van het Warmtebesluit en de Warmteregeling. De impact van de herziene Warmtewet voor de doelgroep wordt dan ook in belangrijke mate bepaald door deze lagere regelgeving. Het is om die reden van belang juist nu op deze wijzigingen input te geven aan het Ministerie van Economische Zaken. Dit kan tot en met 31 augustus 2017 via deze link.

Bekijk hier de beoogde regelingen.